AKTS - Etiğe Giriş
Etiğe Giriş (HUM322) Ders Detayları
| Ders Adı | Ders Kodu | Dönemi | Saati | Uygulama Saati | Laboratuar Hours | Kredi | AKTS |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Etiğe Giriş | HUM322 | 3 | 0 | 0 | 3 | 4 |
| Ön Koşul Ders(ler)i |
|---|
| yok |
| Dersin Dili | İngilizce |
|---|---|
| Dersin Türü | N/A |
| Dersin Seviyesi | Lisans |
| Ders Verilme Şekli | Yüz Yüze |
| Dersin Öğrenme ve Öğretme Teknikleri | Anlatım, Tartışma, Soru Yanıt. |
| Dersin Öğretmen(ler)i |
|
| Dersin Amacı | Bu ders öğrencilere etiğin temel kavramlarıyla tanıştırmayı, bu alandaki önemli filozofların eserlerini incelemeyi, etik düşüncenin nasıl değişim geçirdiğini göstermeyi hedeflemektedir. |
| Dersin Eğitim Çıktıları |
Bu dersi başarıyla tamamlayabilen öğrenciler;
|
| Dersin İçeriği | Egoizm, eudaimonizm, faydacılık, ahlak yasası ve özbelirlenim etiği gibi etiğin temel kavramlarını analiz etmek ve tartışmak; ayrıca, Platon, Aristoteles, Hume, Kant, Mill, Bentham ve Sartre'ın etik düşüncelerini incelemek. |
Haftalık Konular ve İlgili Ön Hazırlık Çalışmaları
| Hafta | Konular | Ön Hazırlık |
|---|---|---|
| 1 | (I. Giriş: Etik Nedir?) Etiğin Meseleleri: Bir Örnek. Sokrates ve Thrasymakhos. Etiğin Konusu. Alternatif Bir Etik Düşüncesi. | Etiğe Giriş, ss. 1-14. Routledge Etik El Kitabı, ss. 31-40. Yaşayan Felsefe, ss. 19-45. |
| 2 | (I. Giriş: Etik Nedir?, devam) İki Çeşit Etik Kuramı. Deontoloji Problemi. Ahlaki Bir Topluluk Fikri. Etik Kuramları ve Ahlak Fikirleri. | Etiğe Giriş, ss. 14-24. Routledge Etik El Kitabı, ss. 41-62. Yaşayan Felsefe, ss. 46-95. |
| 3 | (II. Egoizm) Bilgece Mutluluk Arayışı. Mutluluk Kavramı. Egoizmin Birincil Savunusu. Psikolojik Egoizm. Egoizmin Alternatif Bir Savunusu. | Etiğe Giriş, ss. 25-39. Routledge Etik El Kitabı, ss. 111-121. Yaşayan Felsefe, ss. 26-41. |
| 4 | (II. Egoizm, devam) Hobbesçu Program. Hobbesçu Programın Türevleriyle İlgili Sorunlar. Hobbesçu Programın Kapsamıyla İlgili Sorunlar. Yeniden Thrasymakhos’un İtirazı. | Etiğe Giriş, ss. 39-55. Routledge Etik El Kitabı, ss. 88-98. Yaşayan Felsefe, ss. 27-29, 170-177. |
| 5 | (III. Eudaimonizm) Egoizme Karşı Eudaimonizm. Eudaimonizm’in Platoncu Biçimi. Hazcılığa Karşı Mükemmeliyetçi İtirazlar. Epikouros’un Yanıtı. Mill’in Hazcılığı Savunması. | Etiğe Giriş, ss. 56-70. Routledge Etik El Kitabı, ss. 52-62. Yaşayan Felsefe, ss. 26-41. |
| 6 | (III. Eudaimonizm, devam) Platon’un Etiği. Rasyonalizme Karşı Doğacılık. Aristoteles’in Doğacılığı. Aristoteles’in Programındaki Bir Sorun. Çağdaş Eudaimonizmin Geleceği. | Etiğe Giriş, ss. 71-92. Routledge Etik El Kitabı, ss. 478-489. Yaşayan Felsefe, ss. 30-33, 227-236. |
| 7 | Ara sınav | Ders sorumlusu tarafından hazırlanan sorular. |
| 8 | (IV. Faydacılık) Tarafsızlık. İki Sorun. Sonuççuluk. Mill’in Faydacılığı Yeniden Belirlemesi. | Etiğe Giriş, ss. 93-107. Routledge Etik El Kitabı, ss. 144-155. Yaşayan Felsefe, ss. 118-127. |
| 9 | (IV. Faydacılık, devam) Mill’in Yeni Formülündeki Tutarsızlık. Kurala Dayalı Faydacılık. Eyleme Dayalı Faydacılığın Tekrar Ele Alınması. Eyleme Dayalı Faydacılığın Etik Kuramı Olmaktan Çıkması. | Etiğe Giriş, ss. 107-122. Routledge Etik El Kitabı, ss. 181-191. Yaşayan Felsefe, ss. 127-136. |
| 10 | (V. Ahlak Yasası) Ahlak Yasasının İki Kuramı. Kutsal Emir Kuramı. Rasyonel Sezgicilik. Etik ve Matematik. | Etiğe Giriş, ss. 123-140. Routledge Etik El Kitabı, ss. 99-110. Yaşayan Felsefe, ss. 99-117. |
| 11 | (V. Ahlak Yasası) Ahlak Yasasının İki Kuramı. Kutsal Emir Kuramı. Rasyonel Sezgicilik. Etik ve Matematik. | Etiğe Giriş, ss. 123-140. Routledge Etik El Kitabı, ss. 99-110. Yaşayan Felsefe, ss. 99-117. |
| 12 | (VI. Özbelirlenim Etiği) Kant’ın Metafiziğe Adımı. İnsanlık Formülü. İnsanlık Formülü Bağımsız Bir İlke Midir? Özerklik Formülü ve Erekler Krallığı. Aşırı Biçimcilik Suçlamasına Karşılık Verme. | Etiğe Giriş, ss. 157-173. Routledge Etik El Kitabı, ss. 456-466. Yaşayan Felsefe, ss. 99-117. |
| 13 | (VI. Özbelirlenim Etiği, devam) Rasyonalizmin Tekrar Ele Alınması. Bireysel Özerklik. Varoluşçu Etik. Varoluşçuluğun Aşırılıkları. Aşırılıktan Arındırılmış Varoluşçu Etik. | Etiğe Giriş, ss. 174-195. Routledge Etik El Kitabı, ss. 230-240. Yaşayan Felsefe, ss. 137-160. |
| 14 | (VII. Pratik Akıl) Meta-Etik. Meta-Etik Tartışmaları: Bir Örnek. Aristoteles’in Cevabı ve Varoluşçu Yanıt. Kötülüğü Hedefleyen Güdüler Olabilir Mi? Aristoteles’in Cevabının Eskimişliği. Ereksel Açıklamaların Ortadan Kaldırabilirliği. | Etiğe Giriş, ss. 196-216. Routledge Etik El Kitabı, ss. 253-320. Yaşayan Felsefe, ss. 301-315. |
| 15 | (VII. Pratik Akıl, devam) Pratik Akıl Hakkındaki Modern Şüphecilik. Hume’un Meta-Etiği. Modern Felsefede Pratik Akıl. Kant’ın Pratik Akıl Kavramı. Özgürlük ve Akıl. | Etiğe Giriş, ss. 216-232. Routledge Etik El Kitabı, ss. 320-365. Yaşayan Felsefe, ss. 206-224. |
| 16 | Genel Sınav | Ders sorumlusu tarafından hazırlanan sorular |
Kaynaklar
| Ders Kitabı | 1. John Deigh, An Introduction to Ethics [Etiğe Giriş], Cambridge: Cambridge University Press, 2010. |
|---|---|
| 2. John Skorupski (ed.), Routledge Companion to Ethics [Routledge Etik El Kitabı], London: Routledge, 2010. | |
| 3. Ray Billington, Living Philosophy: An Introduction to Moral Thought [Yaşayan Felsefe: Ahlak Düşüncesine Bir Giriş], London: Routledge, 2003. |
Değerlendirme System
| Çalışmalar | Sayı | Katkı Payı |
|---|---|---|
| Devam/Katılım | - | - |
| Laboratuar | - | - |
| Uygulama | - | - |
| Alan Çalışması | - | - |
| Derse Özgü Staj | - | - |
| Küçük Sınavlar/Stüdyo Kritiği | - | - |
| Ödevler | - | - |
| Sunum | - | - |
| Projeler | - | - |
| Rapor | - | - |
| Seminer | - | - |
| Ara Sınavlar/Ara Juri | 1 | 40 |
| Genel Sınav/Final Juri | 1 | 60 |
| Toplam | 2 | 100 |
| Yarıyıl İçi Çalışmalarının Başarı Notu Katkısı | |
|---|---|
| Yarıyıl Sonu Çalışmalarının Başarı Notuna Katkısı | 100 |
| Toplam | 100 |
Kurs Kategorisi
| Temel Meslek Dersleri | X |
|---|---|
| Uzmanlık/Alan Dersleri | |
| Destek Dersleri | |
| İletişim ve Yönetim Becerileri Dersleri | |
| Aktarılabilir Beceri Dersleri |
Dersin Öğrenim Çıktılarının Program Yeterlilikleri ile İlişkisi
| # | Program Yeterlilikleri / Çıktıları | Katkı Düzeyi | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
| 1 | Eleştirel Düşünme: Sorgulama, soyut düşünceleri ifade edebilme, karşıt görüşleri değerlendirebilme, ulaşılan sonuçları benzer ölçütlerle irdeleme becerisi. | |||||
| 2 | İletişim: Amacına uygun okuma, yazma, fikirlerini ifade edebilme; tasarım düşüncesini aktarabilecek farklı temsil ortamlarını kullanabilme becerisi. | |||||
| 3 | Araştırma: Tasarım sürecine ilişkin elde ettiği bilgileri karşılaştırmalı olarak değerlendirme, belgeleme ve uygulama becerisi. | |||||
| 4 | Tasarlama: Yaratıcı düşünme sürecinde tasarım bilgisinin yeniden üretilmesi; sürdürülebilirlik ve erişilebilirlik gibi evrensel tasarım ilkeleri bağlamında yeni ve özgün sonuçlara ulaşabilme becerisi. | |||||
| 5 | Dünya Mimarlığı: Dünya mimarlığını tarihsel, coğrafi ve küresel ilişkiler bağlamında anlama. | |||||
| 6 | Yerel Mimarlık / Kültürel Çeşitlilik: İçinde bulunulan coğrafyaya ait mimarlık oluşumlarını ve örneklerini tarihsel ve kültürel ilişkiler bağlamında anlama. Değişik kültürleri tanımlayan değer yargılarının, davranış kalıplarının, sosyal ve mekânsal örüntülerinin farklılığını anlama. | |||||
| 7 | Kültürel Miras ve Koruma: Kültürel miras, koruma bilinci, çevresel duyarlılık ve etik sorumluluk konularını, koruma kuramlarını ve yöntemlerini anlama. | |||||
| 8 | Sürdürülebilirlik: Doğal ve yapılı çevre ile ilgili bilgileri kullanarak gelecek nesiller üzerindeki istenmeyen çevresel etkileri en aza indirmek amacıyla çeşitli araçlardan yararlanarak sürdürülebilir tasarım yapma becerisi. | |||||
| 9 | Toplumsal Sorumluluk: Mimarın kamu yararını gözetme, tarihsel/kültürel ve doğal kaynaklara karşı saygılı olma ve yaşam kalitesini yükseltme konusundaki sorumluluğunu anlama. | |||||
| 10 | Doğa ve İnsan: Doğal sistemler ve yapılı çevrenin tasarımı ile insan arasındaki karşılıklı etkileşimi tüm yönleri ile anlama. | |||||
| 11 | Coğrafi Koşullar: Zemin koşulları, topoğrafya, bitki örtüsü, doğal afet riski vb. doğal özelliklerinin yanı sıra; kültürel, ekonomik, toplumsal özellikleri de dikkate alan yer seçimi, yerleşme ve bina tasarımı ilişkilerini anlama. | |||||
| 12 | Yaşam Güvenliği: Doğal afet, yangın, vb. koşullarda güvenlik ve acil durum sistemlerinin yapı ve çevre ölçeğinde temel ilkelerini anlama. | |||||
| 13 | Taşıyıcı Sistemler: Düşey ve yanal kuvvetlerle ayakta duran, statik ve dinamik taşıyıcı sistemlerin davranış ilkeleri ile gelişim ve uygulamalarını anlama. | |||||
| 14 | Yapı Fiziği ve Çevresel Sistemler: Fiziksel çevre sistemlerinin tasarımında, aydınlatma, akustik, iklimlendirme vb. yapı fiziği ve enerji kullanımı konularının temel ilkelerini ve uygun performans değerlendirme araçlarının kullanımının önemini anlama. | |||||
| 15 | Bina Kabuğu Sistemleri: Bina kabuğu malzemeleri ve sistemleri tasarımının temel ilkelerini uygulama yöntemlerini ve önemini anlama. | |||||
| 16 | Bina Servis Sistemleri: Su ve elektrik tesisatı, sirkülasyon, iletişim, güvenlik ve yangın koruma vb. servis sistemleri tasarımının temel ilkelerini anlama. | |||||
| 17 | Yapı Malzemeleri ve Uygulamaları: Yapı malzemelerinin teknolojik gelişimler bağlamında üretim, kullanım ve uygulamaları, çevresel etkileri ve yeniden kullanılabilirlikleri ile ilgili ilke ve standartları anlama. | |||||
| 18 | Bina Sistemlerinin Bütünleştirilmesi: Tasarımda, strüktürel, çevresel, güvenlik, bina kabuğu, bina servis sistemlerini değerlendirme, seçme ve bütünleştirme becerisi. | |||||
| 19 | Program Hazırlama ve Değerlendirme: Mimari proje programını kamu yararı gözetilerek işveren ve kullanıcı gereksinimlerine, uygun örneklere, mekânsal ve donanım gereksinimlerine, finansal sınırlandırmalara, arazi koşullarına, ilgili yasa, yönetmelik ve tasarım ölçütlerine göre hazırlama ve değerlendirme becerisi. | |||||
| 20 | Geniş Kapsamlı Proje Geliştirme: Çevre ve bina sistemleri ile bina teknolojilerini dikkate alarak, bir mimari projeyi farklı ölçeklerde geliştirme ve bütünleştirme becerisi. | |||||
| 21 | Bina Maliyetinin Gözetilmesi: Bina yapım ve kullanım maliyetine ilişkin temel etkenleri anlama. | |||||
| 22 | Mimar-İşveren İlişkisi: İşverenin, mal sahibinin ve kullanıcının gereksinimlerini saptama ve kamu yararıyla çelişmeyecek biçimde çözümleme sorumluluğunu anlama. | |||||
| 23 | Takım Çalışması ve İşbirliği: Tasarım ve uygulama projelerini başarıyla tamamlayabilmek amacıyla, proje takımı ve çok disiplinli ekiplerle işbirliği içinde çalışma becerisi. | |||||
| 24 | Proje Yönetimi: Mimari proje alma yöntemleri, danışmanların seçimi, proje ekiplerinin oluşturulması, proje teslim yöntemleri, hizmet sözleşmeleri vb. konuları anlama. | |||||
| 25 | Uygulama Yönetimi: Finans yönetimi, iş planlaması, kalite yönetimi, risk yönetimi, tartışma, uzlaşma vb. mimari uygulama sürecinin temel ilkelerini anlama. | |||||
ECTS/İş Yükü Tablosu
| Aktiviteler | Sayı | Süresi (Saat) | Toplam İş Yükü |
|---|---|---|---|
| Ders saati (Sınav haftası dahildir: 16 x toplam ders saati) | 16 | 3 | 48 |
| Laboratuar | |||
| Uygulama | |||
| Derse Özgü Staj | |||
| Alan Çalışması | |||
| Sınıf Dışı Ders Çalışma Süresi | 14 | 3 | 42 |
| Sunum/Seminer Hazırlama | |||
| Projeler | |||
| Raporlar | |||
| Ödevler | |||
| Küçük Sınavlar/Stüdyo Kritiği | |||
| Ara Sınavlara/Ara Juriye Hazırlanma Süresi | 1 | 4 | 4 |
| Genel Sınava/Genel Juriye Hazırlanma Süresi | 1 | 6 | 6 |
| Toplam İş Yükü | 100 | ||